Czy przepisy bilansowe mogą decydować o koszcie podatkowym

Fiskus uważa, że dniem poniesienia kosztu podatkowego jest dzień, na który ujęto go na koncie kosztowym w księgach rachunkowych. Twierdzi, że datę tę wyznacza moment obciążenia wyniku, a nie zaksięgowania zdarzenia w ewidencji.

Ustawy o podatkach dochodowych wskazują, że momentem zaliczenia kosztów uzyskania przychodów o charakterze pośrednim jest dzień ich poniesienia. Wynika to wprost z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT, który stanowi: „Koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą." Odpowiednia regulacja znajduje się także w art. 22 ust. 5c ustawy o PIT.

Ewidencja rachunkowa...

Poprawne określenie daty potrącenia kosztu ma istotne znaczenie ze względu na to, iż obowiązkiem podatnika jest właściwe ustalenie dochodu podatkowego w roku podatkowym, za który ustalane jest zobowiązanie podatkowe. W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o CIT podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Art. 24 ust. 1 ustawy o PIT natomiast stanowi, że u podatników, którzy prowadzą księgi rachunkowe, za dochód z działalności gospodarczej uważa się dochód...